06 Festival - seizoen 2005/2006


Dantons Death van Georg Büchner (Engelstalig)

I'm in a position I've never been in before

bewerking/regie Jules Terlingen
spel Jan-Paul Buijs (Amsterdam), Hubert Fermin, Jeroen Gunning (Maastricht), Markoesa Hamer (Amsterdam), Alicia Mccormick (Kaapstad), Anele Situlweni (Kaapstad) en Vuyiswa Tsangela (Johannesburg)

Jules Terlingen gaat samen met Nederlandse en Zuid-Afrikaanse studenten aan de slag met dit stuk over de nadagen van de Franse Revolutie. ‘Dantons dood’ speelt zich af op het moment dat Robespierre de macht naar zich toetrekt en al zijn opponenten onder de guillotine legt. Danton en enkele medestanders vinden dat hij daarin te ver gaat. Ze pleiten voor een stabilisering van de revolutie en willen de terreur een halt toeroepen. Robespierre vat dit op als hoogverraad en sleept Danton en de zijnen voor de rechter. Een stuk over politieke afrekeningen en terreur.

Script

[ download ]

Speelperiode

wo 31 mei, do 1, vr 2, za 3, di 6, wo 7, do 8, vr 9, za 10 en zo 11 juni

In juni 2006 zet De Appel deuren en ramen wijd open voor jong enthousiast en wild talent. Het gezelschap gaat aan de slag met Nederlandse en Zuid-Afrikaanse studenten drama. In korte tijd wordt een aantal voorstellingen gemaakt die in de eerste twee weken van juni in het Appeltheater te zien zijn. De samenwerking met studenten uit Zuid-Afrika is het eerste resultaat van de contacten die De Appel vorig jaar maart met dit Afrikaanse land heeft gelegd. Studenten van de Nederlandse toneelscholen en van de dramaopleidingen van de universiteiten in Kaapstad en Johannesburg krijgen de kans om met elkaar te werken en hun talent uitvoerig te presenteren.

En verder:

Buiten voor de deur van Wolfgang Borchert

David Geysen is een jonge talentvolle acteur/regisseur die voor Toneelgroep De Appel vorig seizoen een eigenzinnige versie van Don Quichote maakte, ook maakte hij samen met Marcel Ott het succesvolle Kraamtranen.

Voor het 06 Festival kiest David Geysen voor een tekst van de Duitse toneelauteur Wolfgang Borchert Buiten voor de deur (1946). Een man keert terug uit de oorlog. Hij heeft het front en het krijgsgevangenkamp meegemaakt. Thuis betrapt hij zijn vrouw met een vreemde in bed. Totaal ontaard en verward doolt hij door de straten op zoek naar menselijkheid. Maar alle deuren blijven gesloten. De enige deur die op een kier staat is die van de dood. Wanneer hij die deur binnen wandelt, stelt het leven hem voor de laatste keer zijn prangende vragen. Vragen naar liefde, god, de dood en naar die vreemde man die dacht dat hij thuiskwam en niemand minder dan hijzelf is.

regie David Geysen
muziek Carl Beukman
spel Ian Bok (Amsterdam), Anne Lamsvelt (Amsterdam), Judith Linssen, Hugo Maerten, Joris Maussen (Amsterdam), Marit Stocker (Amsterdam) en Michel Visser (Arnhem)

Subway stories tekst/regie Wannie de Wijn

Wannie de Wijn en zijn spelers gaan twee dagen brainstormen over het leven, de liefde en het lot. Daaruit worden een aantal thema's gekozen. Het eindresultaat is een montagevoorstelling met veel muziek. Een verrassend pakket over de dragelijke lichtheid van het bestaan. De thema's hebben te maken met de kleine mens in de grote wereld. Hoe kijken mensen naar zichzelf in de huidige wereld.

tekst/regie Wannie de Wijn
regie-assistentie Gaby Milder en Iris van Dijk (stage dramaturgie)
spel Mariana Aparicio Torres (Arnhem), Sacha Bulthuis, Chava voor in 't Holt (Amsterdam), Geert de Jong, Sadettin Kirmiziyüz (Maastricht), Tshepiso Konopi (Johannesburg), Leonoor Koster (Amsterdam), Ntomboxolo Makhutshi (Kaapstad), Boitumelo Motlanthe (Johannesburg) en Bob Schwarze,


Some mothers' sons Mike van Graan

Tijdens het 06 Festival is de Zuid-Afrikaanse theatermaker Mike van Graan uitgenodigd met zijn succesvolle voorstelling Some mothers' sons. Deze productie kreeg de Jury Runner Upprijs en de Publieksprijs van het Performing Arts Network of South Africa's Festival of Reading of New Writing in Johannesburg (november 2005).

 

Onderstaand de laatste alinea uit de bedankbrief die wij onlangs ontvingen van Alicia McCormick uit Kaapstad:

Finally on a more personal note, though I learnt a lot on the trip this would have been worth nothing if all of you had not been so friendly, caring and helpful. I was overwhelmed by your open hearts. There is a concept in African culture called Ubuntu. In Zulu it is fully written as umuntu ngumuntu ngabantu ("a person is a person through other persons"). The concept is difficult to explain in words, but can be described as- the process by which we become people is through others, through their kindness, respect and assistance. It requires an open heart and mind and an inherent affection for the human spirit. We all found it incredible that though we had travelled so far, we still found ourselves at home because we were surrounded by people who may not know it as such, but still treated us with a great sense of this ‘ubuntu'.

Thank you so much for this tremendous opportunity. I am ever grateful and I hope to see you all again in the not too distant future!

Lots of love
Alicia McCormick

 

Persreacties

nrc.next / NRC Handelsblad

... zoals de leiding van De Appel het stelt: Samen leven en werken met andere culturen wordt noodzakelijk om een leefbare wereld te scheppen. De festivalleiding heeft gelijk: er moeten nog een hoop interculturele misverstanden worden opgeruimd.

De Telegraaf

Het 06 Festival blijkt een aanstekelijke combinatie: beproefde kanonnen als Sacha Bulthuis en Geert de Jong naast pril talent waar de gretigheid en het ongetemde spelplezier vanaf spatten.

Het publiek wint aan twee kanten: het incasseert zowel de charme van onstuimige onbevangenheid als de hoog opgetaste schatten aan ervaring. Plus in dit geval, de verrijking met culturele verschillen.

Voor herhaling vatbaar dit festival.

Het eindresultaat is kwalitatief wisselend, maar de voelbare geestdrift die over het project hangt werkt aanstekelijk.

de Volkskrant

Spelplezier van jong en oud op feestelijk festival De Appel.


Persreacties 06 Festival Some mothers' sons

Met veel emotie en overtuiging laten de twee acteurs op indringende wijze zien hoe de ontwikkeling van wraakgevoelens naar naastenliefde en van naastenliefde naar wraakgevoelens zich bij hen heeft ontwikkeld. Het imponerende daarbij is dat je dit als toeschouwer ook ondergaat. (8weekly.nl)

Gevoelens van instemming en verontwaardiging wisselen elkaar af en brengen je dot de vraag: wat zou ik doen? Bovendien geeft Mike van Graan je met deze voorstelling inzicht in de huidige situatie van Zuid-Afrika, waar geweld en criminaliteit nog steeds het dagelijkse leven beheersen. (8weekly.nl)


Persreacties 06 Festival Dantons dood

Rond Hubert Fermin als rustpunt ontvouwt zich een energiek en vurig brokje politiek theater. (De Telegraaf)

...  talent zat, zo te zien. (De Telegraaf)

Dantons dood is een wat chaotische voorstelling. (de Volkskrant)

Acteurs buitelen geestdriftig over elkaar heen, met teksten van (andere) historische en huidige machthebbers. (de Volkskrant)

Het interessante aan de versie van regisseur Jules Terlingen is dat hij de lijn nadrukkelijk doortrekt naar de hedendaagse werkelijkheid. (8weekly.nl)

Inspirerend is de wijze waarop de jonge Zuid-Afrikaanse en Nederlandse acteurs acte de presence geven. Met veel geestdrift denderen ze over het in verschillende lagen opgedeelde toneel. Ook aan de kleding en het decor is alles gedaan om te laten zien dat het stuk van alle tijden is. (8weekly.nl)


Persreacties 06 Festival Buiten voor de deur

David Geysen vond voor Buiten voor de deur een strakke en effectieve vorm, en bovendien een zorgvuldig evenwicht tussen Appelaars als Hugo Maerten en Judith Linssen en interessante nieuwe gezichten. Hoogst onderhoudend. (De  Telegraaf)

De jonge regisseur David Geysen weet de vervreemding van Borchert mooi te vangen. (de Volkskrant)

Een duidelijk antwoord komt er in de voorstelling niet, maar dat geeft Buiten voor de deur juist iets intrigerends. Het stuk vervolgt met verschillende interpretaties van het innerlijke leven van Beckmann. In de interpretatie van regisseur David Geysen vertolkt iedere acteur een van deze facetten. (8weekly.nl)

Appel-man David Geysen regisseert het stuk van de Duitser Wolfgang Borchert met de logica van een nachtmerrie. (nrc.next/NRC Handelsblad)

Borcherts bittere humor krijgt in Geysens enscenering een provocerende frisheid. (nrc.next/NRC Handelsblad)


Persreacties 06 Festival Subway stories

Een verzameling van wonderlijke gespreksflarden en flitsontmoetingen. De ontmoeting van Zuid-Afrikaanse en Nederlandse invallen, opwellingen en uitdrukkingsvormen krijgt alle ruimte, tot merkbare waardering van het publiek. (De Telegraaf)

Geen saaie seconde te bespeuren, niemand had me horen klagen als er een reguliere, avondvullende voorstelling van was gemaakt. (De Telegraaf)

Vingingrijk geregisseerd (Wannie de Wijn), met Sacha Bulthuis en Geert de Jong oog- en oorstrelend in de weer en Bob Schwarze in een leuk rolletje. (De Telegraaf)

Om te beginnen met de geslaagdste voorstelling in de regie van Wannie de Wijn. (de Volkskrant)

Subway stories heeft onmiskenbaar iets eenzaams en naars in zich met al die miscommunicatie en onvermogen tot contact, maar is vaak genoeg ook erg grappig. (de Volkskrant)

En wat ook zeker hier geldt: het plezier spat eraf. (de Volkskrant)

De Zuid-Afrikaanse studenten Tshepiso Konopi, Ntomboxolo Makhutshi en Boitumelo Motlanthe doen enthousiast mee aan deze hilarische montagevoorstelling die door Appel-coryfee Wannie de Wijn en de spelers zelf werd gemaakt. (nrc.next/NRC Handelsblad)

Sympathiek van De Appel dat haar bekendste acteurs ook telkens mee spelen. (nrc.next/NRC Handelsblad)

De mooiste rol is van Sacha Bulthuis. Door Bulthuis ga je haast in het cliché van de Europese melancholie tegenover de Afrikaanse levenslust geloven. (nrc.next/NRC Handelsblad)

Een van de doelen van het 06 Festival van Toneelgroep De Appel is verschillende culturen bij elkaar brengen. Duidelijker dan dit in de voorstelling Subway stories gebeurd, is haast niet mogelijk door inbreng van zowel Nederlandse als Zuid-Afrikaanse acteurs. (8weekly.nl)

Bulthuis speelt haar rol met veel overtuiging en regelmatig moet je ook lachen om hoe ze met haar droge humor haar eigen leven relativeert en op geheel eigen wijze culturele verschillen probeert te overbruggen. (8weekly.nl)

De culturele verschillen zijn nog erg groot. Door de deelname van zowel Zuid-Afrikaanse als Nederlandse acteurs krijgt dit verschil in Subway stories nog een extra sterke lading en besef je dat nog veel barrières overwonnen moeten worden. (8weekly.nl)

[ terug ]